Dilan Komt Tot Inkeer en Geeft Een Opmerkelijk Stemadvies
- Olav Ulrich
- Oct 20
- 5 min read

Badend in het zweet werd Dilan wakker. Het was die nare angstdroom die ze de laatste weken wel vaker had. Ze zat alleen in een klaslokaal. Voor de klas zat een wat oudere man die ze niet kende. Hij had wel wat weg van van Thorbecke, die ze herkende van de plaatjes in de geschiedenisboeken van haar middelbareschooltijd. Ze moest examen doen, over politiek en liberalisme.
Thorbecke stelde vragen. Hij sprak rustig, niet vijandig of belerend, maar toch voelde ze zich ongemakkelijk. Of ze wist wat liberalisme betekende, en hoe zich dat verhield tot bijvoorbeeld de Antifa-motie die ze laatst had gesteund. Of ze wist hoe de oorspronkelijke liberalen aankeken tegen het belasten van onverdiend vermogen. Eerlijk gezegd had ze geen idee wat onverdiend vermogen was, laat staan hoe liberalen aankeken tegen het belasten daarvan.
Hij vroeg of ze het kabinet Den Uyl kende. “Tuurlijk”, riep ze uit, blij eindelijk een antwoord te weten. Of ze wist dat die regering Den Uyl al bijna een halve eeuw geleden, om precies te zijn 48 jaar geleden was opgestapt. En hoeveel regeringen daarna er waren geweest, en hoe vaak haar VVD had meegedaan. Dilan keek Thorbecke-de-examinator nu verbijsterd aan. Hoeveel regeringen in de laatste halve eeuw? Hoe vaak de VVD? Hoe vaak de PvdA? Ze wist het antwoord niet en ze verloor zichzelf in radeloze overpeinzingen. Wat een afschuwelijke nachtmerrie!
“Zeventien!” schudde Thorbecke haar met zijn welluidende stem wakker. “In de afgelopen 48 jaar, na het Kabinet Den Uyl, waren er ze-ven-tien opeenvolgende regeringen. Ik heb het voor je op een rijtje gezet, met dank aan Wikipedia:

Welke partijen deelnamen, en hoe vaak en hoe lang, en wat voor partijen dat waren zie je hier:

Thorbecke vat samen:
De VVD heeft het vaakst (14x), én veruit de meeste dagen (32%) in de regering gezeten.
CDA komt op de tweede plaats (13x, 26%).
D66 is derde (8x, 15%).
PvdA (vierde) is de enige linkse partij in dat lijstje en komt pas op de vierde plaats: 5x deelname en 14% van de regeertijd.
Linkse partijen als SP, GroenLinks, PvdD, Denk en Bij1 hebben nog nooit deelgenomen aan een regering, in tegenstelling tot divers rechts klein grut, procentueel samen goed voor net zoveel regeertijd als de PvdA.
Al met al heeft het door jou telkens weer gepropageerde Centrum/Rechts het 86% (!) van de regeertijd voor het zeggen gehad.
“En dat laatste is toch op zijn minst opmerkelijk, vind je niet, Dilan?”, vroeg Thorbecke.
“Ken je die uitspraak van Einstein”, vervolgde hij. “We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them”
Nee, die uitspraak kende Dilan niet, terwijl ze langzaamaan begon te begrijpen waar de examinator heen wilde. Ze draaide op haar stoel en wilde heel graag weg uit dat vredelijke klaslokaal; ontwaken uit die afschuwelijk nare droom. En ja hoor, daar stelde Thorbecke de vraag “die ze wist dat zou komen”. Had ze ook nog ineens die vreselijke tekst van dat mislukte koningslied in haar hoofd! Waarom toch!
Thorbecke-de-examinator keek haar vorsend aan en vroeg: “Dilan, als jij tegen de mensen in het land zegt “Uw zorgen zijn mijn zorgen”, en “Ik herken de problemen die de hardwerkende mensen hebben, en die problemen, die gaan wij fiksen” en jij bent met jouw VVD en andere rechtse partijen de laatste 50 jaar bijna onafgebroken aan de macht geweest, kun je dan beargumenteren…..”.
Met een schok werd ze wakker. Al die cijfers. De tabellen, de feiten… ze duizelde ervan. Het was duidelijk waar die Thorbecke haar mee wilde confronteren. Of het eigenlijk wel geloofwaardig is, dat ze telkens weer beweert dat links het probleem is, terwijl rechts al vijftig jaar aan de knoppen zit. Hoe ze dat gaat onderbouwen. Hoe ze denkt problemen op te lossen door meer van hetzelfde te doen. Hoe was die quote van Einstein nou toch ook alweer? Verdorie, ze was hem kwijt. Wat een rotdroom had ze gehad. Gauw vergeten maar.
Dilan stond op en scharrelde naar de badkamer om zichzelf op te frissen. Toen schoot Einsteins uitspraak haar ineens te binnen. “We cannot solve our problems…. “.
Als door de bliksem getroffen keek ze zichzelf in de spiegel aan en kreeg een ingeving. Ze lachte zichzelf bemoedigend toe en ging naar de woonkamer. Ze zette koffie en begon te schrijven.
“Beste kiezer,
Uw zorgen zijn mijn zorgen, dat weet u. Ik werk elke dag keihard om die problemen te fiksen, dat weet u ook. Maar we moeten ook eerlijk zijn. Die problemen, dat komt allemaal niet door links, zoals ik vaak heb beweerd. Ik heb het met hulp van een bekende en onovertroffen liberale voorvechter haarfijn voor u uitgezocht hoe het wel zit.
Links heeft in dit land eigenlijk nauwelijks iets te zeggen gehad de afgelopen 50 jaar. Laat staan de laatste 15 jaar, met Mark in het Torentje, en later met Schoof. Die 15 jaar begon in 2010 met een Regering Waarbij Rechts Zijn Vingers Kon Aflikken, en eindigde met het Meest Rechtse Kabinet Ooit.
En gezien de stand van het land: wij op rechts hebben er weinig of niets van gebakken. Het is niet beter geworden, maar slechter. We hebben geen of te weinig huizen gebouwd. Betaalbare huisvesting voor iedereen is een groter probleem dan ooit. We slagen er niet in een oplossing te vinden voor de asielproblematiek. De gezondheidszorg loopt qua kosten en organisatie uit de klauwen. Het openbaar onderwijs presteert slechter dan ooit. Ons mooie landje is overspoeld door een tsunami van goedkope arbeidsmigranten, die worden misbruikt als slaven, en na goede diensten worden afgedankt als oud vuil, met alle maatschappelijke gevolgen van dien. Het land zit op slot omdat we allerlei bestaande milieuplannen hebben getorpedeerd, het openbaar vervoer in de regio is ondermaats, het electriciteitsnet is vol, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En dat is niet de schuld van links. Nee, dat is het niet, want Rechts was bijna 90% van de regeertijd aan de macht. Wij op rechts hebben het eigenlijk altijd in dit land voor het zeggen gehad. Dus als iets of iemand al de schuld op zich moet nemen dan zijn wij het wel. Wij van de VVD. Mark, ik, Henk, Eelco, Ruben, Stef en al die andere VVD-ers die er wel voortdurend bij waren, die aan de knoppen zaten, of eigenlijk de knoppen aan de markt hebben gegeven, waardoor alles naar de knoppen is gegaan. Enfin, u begrijpt wat ik bedoel.
Wij van de VVD hebben geen idee hoe het anders moet. Of anders zou kunnen. Wij willen altijd weer meer van hetzelfde. Altijd hetzelfde liedje. En dat is niet goed. Niet goed voor u persoonlijk, niet goed het land en ook niet goed voor ons, want als partij zeilen we met een rotgang de afgrond in.
U kent ongetwijfeld de beroemde uitspraak van Albert Einstein: “We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them.”
Die uitspraak, die wetenschap nemen we nu ter harte. De VVD, mijn VVD, onze VVD gaat daarom de verkiezingen in met de slogan:
“Genoeg Is Genoeg, Stem Links!”
Er is keuze genoeg.
Het ga u allen goed!
Hartelijke groet,
Dilan.”
Ze las haar brief nog eens een paar keer goedkeurend door en mailde hem naar alle krantenredacties in Nederland. Ze kleedde zich mooi aan en ging de deur uit, op weg naar haar vader. “Zo pap”, zei ze, terwijl ze zijn hand pakte en hem liefdevol aankeek. “Het zit erop. Ik kap ermee. We gaan iets leuks doen. Ga je mee?”



Comments