We liepen in de druilerige regen over de Nieuwendijk. Er waren meer mensen op de been dan in de afgelopen weken, maar het allemaal niet over. Een groepje van drie jongens liep ons tegemoet. Een blonde jongen met een olijk hoofd maakte zich los van de andere twee en kwam op ons af. Hij richtte het woord tot Martine.
“Mevrouw, ik wil wat vragen. We hebben ongelooflijke zin in een ontzettend lekkere joint. Weet u soms waar we die hier kunnen krijgen?” “Ja hoor”, zei Martine, en ze legde uit waar hij en zijn vrienden vlakbij drie coffeeshops konden vinden. Je bent tenslotte buurtbewoner of niet, en altijd bereid een ander te helpen.
De olijkerd zette grote ogen op. “Mevrouw! U weet het echt! Respect!” Zijn vrienden, die vlakbij stonden om het tafereel goed te kunnen volgen, lagen inmiddels slap van het lachen. We hadden de test glansrijk doorstaan.