De duiven op de Nieuwmarkt zitten er verloren bij. Ze wachten op de mensen die ze altijd voeren met broodkruimels. Dat zijn ze nu eenmaal gewend. Tussen Kerst en Nieuwjaar was het altijd feest. Maar voor het tweede jaar op rij zijn er geen mensen en er is niks te hachelen.
Knorrig en geslagen drommen ze samen aan de voet van de Kerstboom. Een troosteloos bestaan. Troosteloos, dat is ook de beste beschrijving voor ons uitzicht op de Armbrug, vergelijk dat eens met hoe het was in 2019. De pre-corona drukte kunnen we natuurlijk allemaal missen als kiespijn. Maar zo'n lege brug, dat is toch ook niet helemaal de bedoeling als je hartje stad woont. En konden we maar weer eens naar de film, naar een theater of een museum, café of restaurant.
Een beetje leven in de brouwerij, dat zou fijn zijn. Fijne jaarwisseling allemaal. En de beste wensen