"Wij laten niemand los. We've got your back." Dat was de apotheose van de korte, emotionele toespraak die Frans Timmermans hield op de GL/PvdA partijbijeenkomst, vlak nadat de verkiezingsuitslag bekend was geworden.
“We’ve got your back”. Dat klinkt goed, maar voor wie was die leus bedoeld? Het is niet echt bemoedigend voor al die huishoudens die het nu al niet breed hebben, en desondanks worden geconfronteerd met de hogere dwangbelasting op aardgas en benzine, die door GL/PvdA hartstochtelijk wordt toegejuicht, terwijl diezelfde huishoudens geen alternatief kunnen bekostigen. Straks leven die mensen buiten hun schuld in energiearmoede, en van “We’ve got your back” gaat hun kachel echt niet harder branden.
“We’ve got your back” is ook niet besteed aan Sevgi Yildiz. Zij is geboren en getogen in Nederland en werkzaam in de gehandicaptenzorg. Zij zegt in een interview in NRC: „Mijn vader kon met één inkomen een huis betalen en een auto en een vakantie en andere leuke dingen met het gezin doen. Mijn man en ik werken allebei, maar we moeten heel goed uitkijken hoe we het allemaal aanpakken, met een tweede kindje op komst. Het is bizar, maar we hebben het eigenlijk minder goed dan mijn ouders.” Sevgi en al die andere potentiële kiezers zijn inmiddels verkast naar (uiterst) rechts. “We’ve got your back” is voor hen een loze kreet.
“We’ve got your back” was ook zeker niet de strijdkreet van de PvdA toen ze moest knokken voor de belangen van haar kiezers, toen die onevenredig hard werden geraakt door de gevolgen van de stelselmatige afbraak en vermarkten van publieke diensten als onderwijs, energievoorziening, gezondheidszorg en huisvesting, met de verhuurdersheffing en de opheffing van het ministerie van Volkshuisvesting als absoluut dieptepunt. De PvdA stond erbij, keek ernaar en besloot lekker mee te doen. De kiezers betaalden en betalen de rekening, en de PvdA zelf ook, want de fractie werd gedecimeerd wat weer leidde tot het moetje met GroenLinks.
En tenslotte is een Engelse kreet een nogal ongelukkige keuze als je net hebt verloren van iemand die voortdurend roept dat Nederlanders nu eindelijk eens op één moeten komen. Voor hen is het uitdrukkelijk niet bedoeld. En op het moment dat vrijwel heel Nederland zich opwindt over de teloorgang van het Nederlands in het hoger onderwijs komt een Engelse kreet nogal aanmatigend over.
“We’ve got your back” is zo bezien niet meer dan een emotionele en wanhopige noodkreet van een oude circusleeuw, die voelt dat hij niet meer de koning van het circus is, en dat ook nooit meer zal worden. Zijn tijd is voorbij, en hij weet het. “We’ve got your back” is het ultieme bewijs dat GL/PvdA de belofte op links uiteindelijk niet zal kunnen waarmaken. Niet voor niets zijn ouwe strijders als #LutzJacobi, #HenkNijboer en vele anderen inmiddels afgetaaid.
GroenLinks en v/h PvdA doen er daarom het beste aan om hun ongelukkige verstandshuwelijk per direct te ontbinden. Hun scheiding is meteen het ideale moment om het hele partijenstelsel drastisch te hervormen. Ik pleit voor een vijfpartijensysteem.
Klassieke sociaaldemocraten sluiten zich aan bij de SP, Denk doet mee. Zij vormen ROOD, met de leuze “We’ve got your back! Eerlijk Delen, Nederland Sociaal”.
Ideologische GL-ers en PvdD vormen GROEN: “We’ve got your back! Voor Een Klimaatrechtvaardige Toekomst”.
D66 vormt samen met ecoliberale en libertaire GL-ers en enigszins verlichte VVDers BLAUW, onder de leus: “We’ve got your back! Keihard Rijk door Groene Knaken.”
Geloofsgeorienteerde partijen zoals Omtzicht, CDA, CU en BBB vormen samen GEEL. Hun leus: “We’ve got your back! Gods Water over Gods Akkers.”.
Kneiterrechtse VVDers fuseren met de PVV. Alle rechtse splinters sluiten aan en zij gaan op in ZWART: “We’ve got your back! Nederlanders Eerst! Altijd en Overal.”.
Vijf kleuren, vijf partijen. De verschillen zijn duidelij en er valt genoeg te kiezen. Maar het allergrootste voordeel is vermoedelijk dat elke politicus, van welke kleur dan ook, uit de grond van zijn hart tegen zijn achterban zeggen: “We’ve got your back!” Iedereen weet dan wat er wordt bedoeld.